Maximaal Draagvermogen
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Het maximaal draagvermogen is de grootste statische belasting die een constructie, constructieonderdeel of fundering kan dragen zonder blijvende vervorming of bezwijken.
Omschrijving
Draagvermogen wordt vaak gebruikt in de bouw om aan te geven hoeveel gewicht of andere krachten een constructie, zoals een vloer of een brug, veilig kan dragen. Ook de ondergrond of fundering van een gebouw heeft een maximale draagkracht. Het draagvermogen geeft de grenswaarde aan waarbij de elasticiteitsgrens net niet wordt overschreden; binnen deze grens veert de constructie terug naar de oorspronkelijke vorm na belasting. Wordt deze grens overschreden, dan treedt plastische vervorming op die niet omkeerbaar is, of kan de constructie instorten.
Draagkracht en Draagvermogen
In de bouwwereld wordt vaak gesproken over draagkracht en draagvermogen, termen die soms door elkaar worden gebruikt. Draagkracht heeft meer te maken met de mate waarin de ondergrond een constructie kan ondersteunen, oftewel de draagkrachtige laag van de bodem. Draagvermogen daarentegen duidt meer op de maximale last die een constructie, grondlaag, heipaal of constructieonderdeel kan dragen.
Factoren die Draagvermogen beïnvloeden
Het draagvermogen van bijvoorbeeld een fundering wordt bepaald door factoren zoals de samenstelling van de grond, de diepte en dikte van de draagkrachtige lagen en de grondwaterstand. Voor constructiedelen zoals stalen balken hangt het draagvermogen af van het profiel; zo hebben HEB-balken een groter draagvermogen dan HEA-balken door dikkere flenzen. Bij steigers wordt het draagvermogen bepaald als de maximale belasting van de afzonderlijke niveaus.
Vergelijkbare termen
Belastbaarheid
Gebruikte bronnen: